Μιας και είμαι τύπος που τρελαίνομαι για ρετρό ,παρακολούθησα χθες
τον ημιτελικό του eurobasket 2005 ανάμεσα στην εθνική μας και τη Γαλλία , εναν
αγώνα που μαζι με την αυτόν εναντια στη Σοβιετική ένωση στον τελικό του 87 στο ΣΕΦ ,
αυτόν εναντια πάλι τη Σοβιετικής ένωσης στον ημιτελικό του eurobasket 89 και αυτόν
επί της dream team στο mundobasket της Ιαπωνίας αποτελούν τις μεγαλύτερες νίκες
στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ .
Δε θα σταθώ στο πόσο αφελείς ήταν οι Γάλλοι στο τελευταίο λεπτό του αγώνα ή στο
πως η ελληνική ψυχή έπαιξε το ρόλο της .
Θα σταθώ κυρίως σε ορισμένα πράγματα τα οποία παρατήρησα μη έχοντας πια το
άγχος του αποτέλεσματος πράγμα που με άφησε να παρατηρήσω μικρολεπτομέρειες
που δεν είχα δει κατα τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης .
1) H συγκλονιστική εμφάνιση του Δήμου Ντικούδη .
Αν ρωτήσουμε κάποιον που είδε τον αγώνα τι θυμάται από αυτόν οι περισσότεροι θα πούν
το τρίποντο ( βάλτο αγόρι μου ) του Διαμαντίδη ,οι πιο " μπασμένοι" μπασκετικά θα πουν
τις τελευτείες προσπάθειες του Παπαλουκά με σύστημα Γκάλη ( ολοι στις γωνίες ωστε
ο κάτοχος της μπάλας παίζει ενας με εναν ) , ενω αυτοί που έχουν καλή μνήμη
ίσως θυμηθούν τις χαμένες βολές του σχεδόν αλάνθαστου στην καριέρα του Αντουάν Ριγκοντό .
Ελάχιστοι όμως θυμούνται την εκπληκτική εμφάνιση του Δήμου με 14 πόντους και 11
ριμπάουντς που στο 2ο ημίχρονο κράτησε την εθνική μας μεσα στο παιχνίδι μέχρι την επική
αντεπίθεση του τέλους
2) Φρέντερικ Βάις
Ο άνθρωπος των δυο μέτρων και δεκαεφτά εκατοστών ,( ο οποίος πέρασε και από τον Παοκ
τη σαιζόν 2000-2001 ) και έμεινε στην ιστορία για το κάρφωμα του air Canada Βινς Κάρτερ
από πάνω του στην ολυμπιάδα του 2000 , σκόραρε συνολικά εναν πόντο με βολή στο ταμπλό
ενώ η πρώτη του ήταν airball !!!
3) O κόουτς ( που λεν και στο χωριό μου ) Γιαννάκης
μάλλον ξέχασε κάτι πολύ σημαντικό πριν και κατα την διάρκεια του αγώνα .
Οχι δεν είναι μομφή για το κοουτσάρισμα του , απλά ο Δράκος ξέχασε να βάλει ζώνη στο
μαύρο παντελόνι του και όποτε η κάμερα τον έπιανε αυτός συνέχεια τραβούσε το παντελόνι
να μην του πέσει !! Στο πλάνο των πανηγυρισμών που ο Λευτέρης Κακιούσης μετα το τέλος
του ματς τρέχει και αγκαλιάζει τον Γιαννάκη το παντελόνι του κόουτς είναι ήδη αχταρμάς με
την μπλούζα οχι από τους πανηγυρισμούς αλλά γιατί ο κοουτς αφέθηκε .
4) O Nίκος Χατζηβρέτας που σε εκείνο το ματς τα έσπασε στα τρίποντα έκανε τον σταυρό
του μετά από αποτυχημένη προσπάθεια τριών πόντων και οχι μετα από κάποια επιτυχημένη
που σπάει το ρόδι , ως είθισται .
Ελπίζω αυτό το flash back να σας θύμισε γλυκές στιγμές και ελπίζω
να ζήσουμε σύντομα τέτοιες στιγμές από την επίσημη αγαπημένη μας .
Υ.Γ Οποιος λέει ότι στο μπάσκετ κερδίζει ο καλύτερος ας μου εξηγήσει πως στον άλλο
ημιτελικό η Γερμανία του Νοβίτσκι και κάποιων άλλων κέρδισε την Ισπανία ( xωρις Gausol
παντως) . Μάλλον είναι από τους αγώνες που λες ότι αν παίξουν άλλες 20 φορές ,οι Ισπανοί
θα κερδίσουν και τις είκοσι .
Καλό σας απόγευμα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου