Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

EΛΛΑΣ-ΓΑΛΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ


Μιας  και  είμαι  τύπος  που  τρελαίνομαι   για  ρετρό    ,παρακολούθησα  χθες

τον  ημιτελικό  του  eurobasket  2005  ανάμεσα  στην  εθνική  μας  και  τη  Γαλλία   , εναν

αγώνα  που  μαζι  με  την  αυτόν  εναντια  στη  Σοβιετική  ένωση  στον τελικό  του    87  στο  ΣΕΦ  ,

αυτόν  εναντια    πάλι    τη  Σοβιετικής  ένωσης  στον  ημιτελικό  του  eurobasket  89  και αυτόν

 επί  της    dream  team  στο  mundobasket    της  Ιαπωνίας    αποτελούν  τις  μεγαλύτερες  νίκες

στην ιστορία  του  ελληνικού  μπάσκετ   .

Δε  θα σταθώ  στο  πόσο   αφελείς  ήταν  οι  Γάλλοι  στο  τελευταίο  λεπτό  του αγώνα  ή  στο

πως  η  ελληνική  ψυχή   έπαιξε  το  ρόλο  της   .

Θα  σταθώ  κυρίως  σε  ορισμένα  πράγματα  τα οποία  παρατήρησα    μη  έχοντας  πια  το

άγχος  του αποτέλεσματος  πράγμα  που με   άφησε  να παρατηρήσω  μικρολεπτομέρειες

που δεν είχα δει  κατα τη διάρκεια  της  ζωντανής   μετάδοσης   .

1)   H  συγκλονιστική  εμφάνιση  του Δήμου Ντικούδη   .

Αν  ρωτήσουμε  κάποιον που είδε τον αγώνα   τι  θυμάται από  αυτόν   οι  περισσότεροι  θα πούν

το τρίποντο  ( βάλτο  αγόρι  μου   )   του  Διαμαντίδη   ,οι  πιο  " μπασμένοι"    μπασκετικά  θα  πουν

τις  τελευτείες  προσπάθειες    του      Παπαλουκά  με  σύστημα  Γκάλη   ( ολοι  στις  γωνίες  ωστε

ο  κάτοχος της  μπάλας  παίζει    ενας  με εναν )   , ενω αυτοί  που έχουν  καλή μνήμη

ίσως θυμηθούν  τις  χαμένες βολές  του   σχεδόν αλάνθαστου  στην καριέρα του  Αντουάν  Ριγκοντό .

Ελάχιστοι  όμως  θυμούνται  την  εκπληκτική εμφάνιση  του  Δήμου  με  14  πόντους  και 11

ριμπάουντς     που  στο  2ο  ημίχρονο κράτησε   την εθνική  μας  μεσα στο  παιχνίδι   μέχρι  την επική

αντεπίθεση  του τέλους

2)   Φρέντερικ Βάις   

Ο  άνθρωπος  των  δυο μέτρων  και  δεκαεφτά  εκατοστών   ,( ο  οποίος  πέρασε  και από  τον Παοκ

τη σαιζόν  2000-2001 )    και  έμεινε  στην ιστορία  για το κάρφωμα  του air Canada    Βινς Κάρτερ

από  πάνω  του  στην ολυμπιάδα  του  2000   , σκόραρε   συνολικά εναν  πόντο  με  βολή  στο ταμπλό

ενώ  η πρώτη  του   ήταν  airball  !!!

3)    O   κόουτς     ( που λεν και  στο  χωριό  μου )  Γιαννάκης

μάλλον  ξέχασε  κάτι  πολύ  σημαντικό  πριν  και  κατα  την διάρκεια   του  αγώνα  .

Οχι  δεν  είναι  μομφή  για  το κοουτσάρισμα  του  ,  απλά ο  Δράκος  ξέχασε  να βάλει  ζώνη  στο

μαύρο  παντελόνι  του  και  όποτε  η κάμερα  τον έπιανε  αυτός  συνέχεια   τραβούσε   το παντελόνι

να μην του πέσει  !!    Στο  πλάνο  των πανηγυρισμών    που  ο Λευτέρης  Κακιούσης   μετα  το τέλος

του ματς  τρέχει   και  αγκαλιάζει  τον Γιαννάκη    το  παντελόνι  του κόουτς  είναι  ήδη  αχταρμάς  με

την μπλούζα  οχι  από  τους πανηγυρισμούς   αλλά γιατί  ο  κοουτς  αφέθηκε  .


4)  O   Nίκος  Χατζηβρέτας   που σε εκείνο το ματς    τα έσπασε  στα τρίποντα   έκανε  τον  σταυρό

του  μετά  από  αποτυχημένη προσπάθεια τριών  πόντων   και  οχι  μετα από  κάποια  επιτυχημένη

που  σπάει  το   ρόδι   ,   ως  είθισται  .



Ελπίζω  αυτό  το flash  back  να  σας  θύμισε  γλυκές  στιγμές  και   ελπίζω

  να ζήσουμε  σύντομα  τέτοιες  στιγμές  από  την επίσημη  αγαπημένη  μας  .



Υ.Γ    Οποιος   λέει  ότι  στο μπάσκετ  κερδίζει  ο  καλύτερος  ας  μου εξηγήσει πως  στον άλλο

ημιτελικό  η  Γερμανία  του Νοβίτσκι  και  κάποιων  άλλων  κέρδισε  την Ισπανία   ( xωρις  Gausol

παντως) .   Μάλλον είναι  από  τους αγώνες που λες ότι  αν  παίξουν άλλες  20 φορές  ,οι Ισπανοί

θα κερδίσουν και  τις   είκοσι   .


Καλό  σας απόγευμα  .



  

Δεν υπάρχουν σχόλια: